Uroczysko – Diabelskie sprawki czyli drugi tom komiksowej adaptacji powieści Zbigniewa Nienackiego pod tytułem Uroczysko (tom pierwszy nosi tytuł: Uroczysko – Tajemnice kurhanu) dostałem wreszcie w swoje ręce. Autorem komiksu jest Mieczysław Sarna, ilustrator powieści Nienackiego i kilku tomów kontynuacji serii Pan Samochodzik, wydawanych przez Warmię, ale co równie ważne, pasjonat i wielki fan przygód Tomasza NN. Komiks ukazał się staraniem wydawnictwa Siedmioróg. Piękna twarda oprawa, kredowy papier, trudno cokolwiek zarzucić tej edycji. Część druga liczy 46 stron. Na trzeci i ostatni tom zatytułowany: Uroczysko – Skarby i sekrety, będziemy musieli poczekać przynajmniej do końca roku.
Podobnie jak tom pierwszy komiks bardzo mi się podoba. Klasyczna kreska, bez ekstrawagancji i udziwnień, nawiązuje do polskiej szkoły komiksu lat 70 XX wieku i może kojarzyć się z twórczością takich mistrzów jak Grzegorz Rosiński, Bogusław Polch czy Marek Szyszko. Klimatyczne rysunki, piękne kolory, dużo mniej ciemnych plansz niż w pierwszej części. Nienacki zaklinał nastrój w słowach, Sarna zaklina w obrazach. To niesamowite jak letni skwar uroczyska, który odczuwa się czytając powieść, przenika do jego rysunków, nabiera barw i materializuje wrażenia, które rodzą się w głowie w trakcie lektury książki. Nie wiem jak to się dzieje, ale autor komiksu wyjął je stamtąd żywcem, zachwycająco oprawił i umieścił na planszach.
Komiks Uroczysko – Diabelskie sprawki wiernie trzyma się pierwowzoru literackiego, jest w nim wszystko co być powinno, ale tym razem, autor dodaje też coś od siebie. Jest niespodzianka w fabule, zaanonsowana już rysunkiem na okładce, która fajnie związuje tę opowieść z resztą cyklu o przygodach Pana Samochodzika. To chyba dobry prognostyk na przyszłość zwłaszcza, że jak wspominał w rozmowie z nami pan Sarna, komiksowa adaptacja Wyspy złoczyńców, w dużej części, była gotowa już kilka lat temu.
Rys. Mieczysław Sarna – „Uroczysko – Diabelskie sprawki”
Ale dla mnie najważniejszy jest klimat, a w jego tworzeniu Sarna jest mistrzem. Niektóre kadry to miniaturowe dzieła sztuki. Zresztą sami popatrzcie.
Rys. Mieczysław Sarna – „Uroczysko – Diabelskie sprawki”
A cały komiks wygląda tak.
O komiksowej adaptacji Uroczyska rozmawiamy również na FORUM.
Jednak nie do końca ten zachwyt jest obiektywny. Odstępstwa od pierwowzoru pewne są.
Zachwyt nigdy nie jest obiektywny. Recenzja, co do zasady, nie jest relacją tylko opisem własnych odczuć.
Pewne odstępstwa od pierwowzoru są akurat fajne ponieważ wprowadzają niespodziewane elementy do dobrze znanej historii. Urozmaicają ją. Jeśli są przyprawą a nie daniem główny wszystko jest w porządku. Ale to oczywiście mój, subiektywny pogląd.