"Martwy błękit" - bohater wraca do Trójmiasta i rozwiązuje zagadkę śmierci kolekcjonera obrazów. Ta książka jest jeszcze lepsza niż poprzednia. Trochę zahacza o tematy samochodzikowe bo jest rok 1933 i dzieła sztuki zaczynają być w obszarze zainteresowań nazistów, którzy coraz mocniej dobierają się do władzy również na tych terenach. Pan Tomasz dwadzieścia kilka lat później szukał, zarówno tych zrabowanych jak i ukrytych. Jest trochę samochodzikowego przynudzania o twórcach i dziełach, ale jeśli kogoś zaczną nudzić, można je zgrabnie ominąć przewracając kilka kartek. Ale akcja toczy się wartko i dobrze się to czyta. Zdecydowanie dobra pozycja.

"Szkarłatna głębia" równie dobrze się czyta jak poprzednie części, tyle że temat jest bardziej "egzotyczny", bowiem wchodzimy z autorem do środowiska mennonitów, których było wielu na Mierzei Wiślanej. Bo tam dzieje się akcja. Okrutne zbrodnie, niepohamowana chęć zdobycia bogactwa, rygorystyczne reguły życia w zamkniętej społeczności, to wszystko jest w tej książce, dodatkowo samo życie bohatera podąża w niestandardowym kierunku. Ale nie będę spojlerował.

"Miasto duchów" - wracamy do Gdańska ale już nie przedwojennego to ostatnie dni wojny w Danzig. Radcę Abella dopadają duchy przeszłości, z którymi też musi sobie poradzić. Czyta się tak samo dobrze jak poprzednie części.

"Wachmistrz" to pierwsza książka spin-off do wcześniej omawianej serii. Wracamy do roku 1929 i poznajemy historię wachmistrza Kukulki. Tutaj dowiadujemy się w jaki sposób panowie Abell i Kukulka trafili na siebie i dlaczego wachmistrz bezwarunkowo wypełniał później polecenia radcy. Kolejna mroczna powieść, ale nadal dobrze się czyta. Co nie zawsze jest cechą kontynuacji i spin-offów.

Z przyjemnością czytam Twoje opisy, Pawle.

Ja mam teraz słaby czas i prawie nie czytam.

Ale już za kilka dni wprowadzamy się wreszcie do naszego domu i wtedy zamierzam nadrobić  🙂