Poczucie humoru nie jest cechą charakterystyczną tylko i wyłącznie dla człowieka współczesnego. Kawały i anegdoty towarzyszą nam od baaardzo dawna. Opowiadali je starożytni Egipcjanie, Sumeryjczycy i Grecy. W 2008 r. naukowcy z Uniwersytetu Wolverhampton na zlecenie brytyjskiego kanału telewizyjnego „Dave”[1] … Czytaj dalej „Śmiechu mi trzeba na te dziwne czasy…” – o dowcipie politycznym w PRL słów parę
Na „starym” forum opisałam dość dokładnie ewolucję (a raczej degradację) „Tajemnicy tajemnic” w „Praskie tajemnice”, ale warto to i tutaj przypomnieć. Z pewną obawą sięgnęłam do materiałów dotyczących filmu „Pan Samochodzik i praskie tajemnice”… i wbrew pozorom temat okazał się … Czytaj dalej Tajemnice „Praskich tajemnic”
Są w dziejach polskiej kinematografii swego rodzaju białe plamy, które zbywa się krótką wzmianką, przeskakując nad nimi od jednego znaczącego zjawiska do drugiego. Niespełnione nadzieje, zmarnowane szanse, niewybrane – lub odgórnie zablokowane – drogi… Takim właśnie skrawkiem na kartach filmowej … Czytaj dalej „Zagubione uczucia” – między socrealizmem a polską szkołą filmową
Nie przepadam za typowymi serialami komediowymi. Gdybym miała zrobić listę moich ulubionych tasiemców to prawdopodobnie nie znalazłby się na niej ani jeden sitcom – no może z wyjątkiem „Brooklyn Nine-Nine”. Owszem, w latach 90. oglądałam, co trafiało na polskie ekrany, … Czytaj dalej Życie na 107
„Pan Samochodzik i złota rękawica” to jedna z moich ulubionych części cyklu Zbigniewa Nienackiego, tom, który darzę ogromnym sentymentem. Nieodmiennie zachwyca mnie klimat – zarówno letni, pełen słońca i atmosfery przygody, jak i zimowy, nostalgiczny i zadumany. Podobają mi się … Czytaj dalej Pomiędzy Nienackim a Kidawą czyli pierwsza wersja „Latających machin…”
Okres Bożego Narodzenia w tradycji i świadomości zbiorowej kojarzy się z ciepłem, miłością, rodziną, dobrocią, radością… Oczywiście nie każdy się z tym zgadza. Nie każdy ma kochającą rodzinę, ciepły dom (czy choćby posiłek). I odwrotnie – są tacy, którzy woleliby … Czytaj dalej Wśród nocnej ciszy krzyk się rozchodzi…
Zazwyczaj podczas podróży nie korzystam z wycieczek zorganizowanych. Jak dotąd złamałam się dwa razy, przy czym chodziło o jednodniowe wyjazdy z miejscowym biurem. Cóż, jeśli nie ma się prawa jazdy to niektóre miejsca stają się niemal niedostępne… Jedną z tych … Czytaj dalej Lahemaa, czyli tak pięknie, tak różnie, tak blisko
Janusz Majewski ma w swoim reżyserskim dorobku dzieła znane i uznane: „Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię”, „Sprawa Gorgonowej”, „Zaklęte rewiry”, „C.K. Dezerterzy”… Większość jego filmów zahaczała o kino gatunków, nie rezygnując jednocześnie z ambicji artystycznych. Po 1989 roku w naszej kinematografii … Czytaj dalej Dwie strony ulicy