Co wy wszystkie (plus Hebius) macie z tym panem Darcym?;)
Wypraszam sobie.
Nie cierpię Jane Austen.
Z ledwością przebrnęłam kiedyś przez jedną jej książkę i kawałek kolejnej (zawsze daję drugą szansę) i uważam je za jedne z największych szmir, jakie czytałam.
Przepraszam miłośniczki i miłośników jej książek, ale naprawdę nie rozumiem co w nich widzicie. Ckliwe, egzaltowane opowiastki, w dodatku fatalnie napisane.
A ekranizację widziałaś? Tę z Colinem Firthem oczywiście.
Oczywiście, że nie.
Ostatnie, na co mam ochotę, to obejrzenie ekranizacji tych "arcydzieł".
No wybacz, Aga.
Pod linkiem znajduje się krótki filmowany reportaż o Warmii.
Cała naprzód ku nowej przygodzie!
Taka gratka nie zdarza się co dzień
Niech piecuchy zostaną na brzegu
My odpocząć możemy i w biegu!
Pod linkiem znajduje się krótki filmowany reportaż o Warmii.
Naprawdę ciekawy filmik, bardzo wpisujący się w moją tegoroczną wyprawę po Warmii i generalnie w to, co później o Warmii napisałam.
Nie wiedziałam o tej książce, ale chętnie zakupię.
Gdyby ktoś był zainteresowany, to w najbliższym czasie PTTK Mazury organizuje 3 wycieczki po Warmii
Skoro o Warmii mowa - ktoś już sobie kupił/przeczytał "Małe Grozy" Łukasza Staniszewskiego, który miał ambicję stworzenia warmińskiej mitologii? Czytając teksty z okładki od razu zacząłem myśleć o Skiroławkach, chociaż one chyba aż tak magiczne, jak ta wioska Staniszewskiego nie były.
Hipnotyzująca i magiczna opowieść z serca Warmii
Stary Jerycho hoduje pod powiekami perły, Michał Toporek konstruuje niemożliwe maszyny, moc opowieści Józwy jest tak nieodparta, że przyciąga wszystkie kobiety, Daniłło czyta w myślach, a Karolina burzy krew nawet w drewnianym strachu na wróble. Jeśli Warmia nie miała dotąd swojej mitologii – duchów, strachów, kusicielek i demonów – mieszkający w Olsztynie Łukasz Staniszewski wypełnia ten brak swoim brawurowym debiutem powieściowym.
Pełne zmysłowości, zaskakujące i oryginalne historie, które tworzą realistyczny, a zarazem magiczny obraz Warmii – mikroświata, którym rządzą popędy, pragnienia i tęsknoty, a jedynym sposobem na zaspokojenie niepohamowanego apetytu na życie jest odnalezienie jedności z naturą, choćby i poza moralnością.
Autor książki, Łukasz Staniszewski (ur. 1975), jest pisarzem, dramaturgiem i twórcą scenariuszy słuchowisk radiowych. Za swoją twórczość – w tym za teksty wchodzące w skład mikropowieści Małe Grozy – otrzymał liczne nagrody na ogólnopolskich konkursach literackich. Został też doceniony jako dramaturg i autor słuchowisk (m.in. na Festiwalu „Dwa Teatry” w Sopocie i w konkursie Teatru Polskiego Radia).
Skoro o Warmii mowa - ktoś już sobie kupił/przeczytał "Małe Grozy" Łukasza Staniszewskiego, który miał ambicję stworzenia warmińskiej mitologii? Czytając teksty z okładki od razu zacząłem myśleć o Skiroławkach, chociaż one chyba aż tak magiczne, jak ta wioska Staniszewskiego nie były.
Opis brzmi bardzo zachęcająco!
Mam ochotę to przeczytać.
Bardzo fajne te Galiny, Aga. Tylko klimat teraz taki bardziej niesamowitodworowy;)
No pięknie!
Fajnie, że mogliście się wyrwać na chwilę 🙂
Fajnie, że mogliście się wyrwać na chwilę
Oczywiście służbowo:)
Bardzo fajne te Galiny, Aga. Tylko klimat teraz taki bardziej niesamowitodworowy;)
No niesamowicie się cieszę, że mój wpis zachęcił Was do odwiedzenia tego miejsca, a jeszcze bardziej, że sie Wam podoba. Oczywiście gdyby było zielono i ciepło to byłoby śliczniej. Ale chyba nawet bez tego dobrze się bawicie 😉
No niesamowicie się cieszę, że mój wpis zachęcił Was do odwiedzenia tego miejsca,
Tak właśnie było. Jak się okazuje warto coś czasem skrobnąć:)
Ale chyba nawet bez tego dobrze się bawicie
W niesamowitodworowym klimacie też znajdujemy plusy:)
A barcjańska poczta jak sprawnie działa! Wczoraj stemplowali kartkę w Bartoszycach, a dzisiaj już mogłem ją wyciągnąć ze swojej skrzynki pocztowej!
Dziękuję 😀
No to jestem w szoku. Liczyłam sobie, że kartka dotrze do środy, ale nie spodziewałabym się, że już na następny dzień!
Tym bardziej, że w Galinach poczta wyglądała, jakby to napisać, dość skromnie. W miejscowym sklepiku pani siedziała na krześle i przyjmowała pocztę.
I dlaczego barcjańska?
W domu obiad smakuje najlepiej i jest najtańszy.
Zbigniew Nienacki "Raz w roku w Skiroławkach"
Od Barcji. Bo ten podział północnych okolic na Warmię i Mazury to jest bardzo mocne uproszczenie. Bartoszyce (Kętrzyn zresztą też) to ani Warmia, ani Mazury, tylko Prusy Dolne. Ale u nas nazwa Prusy ma zła markę, więc się raczej podkreśla, że to dawne ziemie plemienia Bartów i mówi o Barcji.
Jeszcze taka ciekawostka: mamy u siebie w kętrzyńskim muzeum chorągiew nagrobną z Galin - jedyną zachowaną do naszych czasów z terenu Prus poświęconą dziecku:
http://www.muzeum.ketrzyn.pl/2011/choragiew-nagrobna-botho-ernesta-zu-eulenburga/
Może bardziej by to pasowało do tematu o Włodzimierzu Kowalewskim (przypomnę, że oglądaliśmy ekranizację jego "Excentryków"), ale tylko tak anonsuje, że na Dwójce są właśnie czytane jego opowiadania. Ciekawe. Można już odsłuchać na stronie tekstu o lokatorach pewnego mieszkania w kamienicy przy ul. Warmińskiej, dawniej Langgasse (sam tam mieszkałem przez rok, niedaleko piekarni, ale nie wiem, czy akurat o tej kamienicy Kowalewski pisze).
Ostatni Post: Literalnie Najnowszy użytkownik:: Ploosh Ostatnie posty Posty nieprzeczytane
