Z kilku powodów, póki co, nie spełnię Waszych oczekiwań.

Aga ze smutkiem pokiwała głową nad laptopem. Ogromna łza potoczyła się jej po policzku wsiąkając w okolicach szyi pod bluzeczką w motyle. Pomyślała, że niepotrzebnie walczyła z mężem i dzieciakami o dostęp do komputera skoro i tak nie przeczyta nic o żarciu Wowaxa. Nietaja musiała nawet przywiązać do rury ciepłowniczej w piwnicy, bo się wyrywał i groził, że jak tylko  Aga włączy komputer, to on będzie musiał wyciągnąć daleko idące wnioski z jej gospodarczej kuchennej nieudolności. Chciała mu pokazać, że umie. Że jej zależy i że jest w tym bezkonkurencyjna. Że ona - Aga z Olsztyna - zrobi dzięki Wowaxowi oszałamiającą gruzińską kolację.  

Skąd miał biedaczyna wiedzieć, że to wszystko miało w przyszłości mieć sens, że to dla niego właśnie Aga zbierała przepisy z kuchni światowej, że już przecież poczyniła odpowiednie kroki i zaopatrzyła ich kuchnię w gruzińskie przyprawy i czekała teraz tylko na moment opublikowania konkretów przez Wowaxa. Oczami (a nawet oczyma) swojej anielskiej duszy widziała niedożartego Nietaja, który myśląc o tych wszystkich dzikich smakach toczy ze sobą nierówną walkę. Jak przełyka ślinę, która jakimś cudem narobiła nielichego hydro zamieszania w zmierzwionej brodzie. Widziała własnego męża tracącego przytomność na samą myśl o gruzińskich bułeczkach i ten krzykliwy błysk wyrzutu w jego oczach, jeszcze bardziej widocznego pod okularami, które teraz zsunęły się po chudym, zabiedzonym nosie ofiary lenistwa Wowaxa. I widziała też siebie lecącą po salonach ich domu z pieczenią z dzika w lewej ręce i butelką typowego gruzińskiego wina z biedronki w prawej. Przymknęła powieki i już nachylała się nad ciałem, mało delikatnie wijącym się na olsztyńskich dywanach. Chciała przytrzymać swojego męża w miejscu, bo każdy jego ruch powodował w jej wizji przesuwanie się zarówno stolika z telewizorem jak i regału z książkami. Zdążyła pomyśleć, że kiedyś wywali te dywany i chodniki, jednocześnie bezwiednie nadepnęła na Nietaja, który ze strachu przestał oddychać. Stała na jego plecach i zastanawiała się.

Wizja została przerwana przez nagły ryk młodszego pacholęcia. Córka domagała się cukru w herbacie i parówek z lodówki. Aga zapomniała, że walcząc o dostęp do komputera, usadziła dzieci w kuchni i nakazała im się nie odzywać i nie ruszać do godziny 14:00. Właśnie minęła 16:05 i biedne młodsze dziecko w końcu postanowiło wyrwać matkę z mrocznych zakamarków jej zrytej psychiki. Syn spał na szczęście, oddychał równo, zmęczony po domowym porannym włefie, matmie i klasówce z polskiego.  

Aga dała córce kilogram cukru, łyżeczkę i dwie parówki. Herbata zdążyła ostygnąć.

Aga zachichotała złowrogo. Przez tego Wowaxa właśnie straciła pół dnia na rozmyślaniach o gruzińskiej, romantycznej kolacji. Tak bardzo chciała błysnąć kulinarnymi frykasami, że zupełnie zapomniała, że i tak nie umie gotować i nie ma żadnego talentu na wymyślnych potraw. Szał jej przeszedł. 

Zabrała z szafki klucze do piwnicy. Spojrzała przelotnie w lustro wiszące w przedpokoju. Poprawiła kołnierzyk bluzki w motyle. Dotknęła palcem małego pazia królowej, który dziwnie przypominał teraz ćmę. No tak... musiała nieźle ryczeć, materiał był mokry i wyglądała jak po deszczu. Zabrała z szuflady nóż i zeszła do piwnicy. Nietaj chrapał w kąciku na kartoflach. Zdążyła zauważyć, że kopczyk, na których leżał jej mąż, dziwnie zmalał i że niektóre ziemniaczki są nadgryzione. Marchwi też było jakby mniej a i cebula walała się po betonowej posadzce i chyba nawet jakieś resztki warzyw widziała w jego brodzie. Pomyślała, że specjalnie schował resztki - na czarną godzinę. Wzruszyła się na ten widok.

Na szczęście nie ruszył spirytusu. Opój jeden. Była dumna, że przywiązała go solidnie w sporej odległości od jego ulubionego trunku. 

Pozwoliła mu wrócić do mieszkania i pozmywać szklanki po herbatach. Sama zanurzyła się w fotel, przykryła miękkim kocykiem nóżki, zażyczyła podania sobie drinka z palemką i zaczęła snuć dalsze wizje. 

W tym czasie Aldona miała już gotowy plan. Plan makabryczny i pełen szaleństwa. Ale....da Wowaxowi jeszcze parę chwil, może jednak dokończy temat o Gruzji. A potem go zamorduje.