czyli zaczynam wątek książek politycznych. I nie chodzi mi o political fiction tylko to wszystko co napisano o polityce i wydano w formie książki.

Ja zacznę od autora płodnego czyli Tomasza Piątka. Niestety miałem nieszczęście spróbować bardzo niestrawnej potrawy jego autorstwa w postaci książki pt. "Kaczyński i jego pajęczyna".

Już sam tytuł jest niezłym klikbajtem a im dalej tym gorzej.

Żeby było jasne, nie chcę tutaj dyskutować o polityce ale powinienem to napisać - nie lubię Jarosława Kaczyńskiego, nie lubię sposobu w jaki uprawia on politykę.

Wracając do książki, to książka z bardzo mocną tezą, mająca pokazać, że Jarosław Kaczyński ma powiązania zarówno ze służbami bezpieczeństwa z czasów PRLu jak i szeroko pojętymi służbami radzieckimi i rosyjskimi.

Niestety książka to miks faktów (czyli np. wpisów do KRS, ksiąg wieczystych czy sprawozdań sądowych), dokumentów wątpliwej wartości (akta służb bezpieczeństwa), plotek i własnych interpretacji autora. Niestety te własne interpretacje są również baaardzo naciągane. IMO autor chce przedstawić PRL w bardzo specyficznym świetle, które, również moim zdaniem, nie jest prawdziwe [np. zdaniem autora członkowie PZPR chrzcili dzieci w tajemnicy bo mogli mieć problemy].

W tym wszystkim pojawiają się i dziadkowie z Wehrmachtu i sąsiedzi z UB i mnóstwo innych tego typu historii a sugestie opierają o słowa "zapewne", "prawdopodobnie", "być może" itd. Takie analizy mogą być interesujące dla ludzi, którzy mają spory problem z samodzielnym myśleniem. Ja po przeczytaniu nadal nie wiem czy Kaczyński rozgrywa czy jest rozgrywany. Wiem to co wiedziałem wcześniej, czyli, że polityka to wielkie bagno, często z pływającym w nim gównie.

Gdyby autor chciał wykazać, że ja miałem swoją pajęczynę to by napisał tak:

Przez lata chodził na pochody pierwszomajowe z młodzieżą uczestniczącą w zajęciach zorganizowanych przez reżimową, komunistyczną władzę w Pałacu Młodzieży, który mieścił się budynku wybudowanym jako dar radziecki dla Warszawy czyli Pałacu Kultury i Nauki, noszącym kiedyś imię komunistycznego zbrodniarza, Józefa Stalina. Bez wątpienia w takiej placówce dzieci musiały podlegać praniu mózgów, skoro tak chętnie chodziły na pochody.

W latach 1975-1982 jeździł na letnie obozy organizowane przez wspomniany Pałac Młodzieży, na Mazurach, gdzie spotykał się z młodzieżą z innych socjalistycznych krajów bloku wschodniego, m. in. komunistycznej, będącej pod stałym nadzorem armii radzieckiej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, oraz Ludowej Republiki Bułgarii. Z pionierami z tych dwóch krajów nie tylko porozumiewał się w języku rosyjskim ale utrzymywał również po wyjazdach korespondencję listową. Służby bezpieczeństwa PRL nie wszystkim pozwalały na pisanie listów poza granice Polski.

W 1975 wraz z rodzicami wyjechał do Związku Radzieckiego na zaproszenie pracownika naukowego politechniki mińskiej w Mińsku Białoruskim. Trzeba pamiętać, że przed zajęciem tych terenów przez Związek Radziecki był to Mińsk Litewski ale państwo K. pojechali do Związku Radzieckiego więc i Mińsk był białoruski. W Mińsku służby bezpieczeństwa dopuściły do tego, że PawelK był na kilku lekcjach w radzieckiej szkole podstawowej a cała rodzina dostała zgodę od lokalnego komendanta milicji na wyjazd na daczę zapraszających. W PRL nie wszyscy dostawali paszporty a co dopiero cała rodzina.

itd. itp. Nie mam wątpliwości, że to wszystko co się działo i dzieje wokół Jarosława Kaczyńskiego, nie jest tym co ja bym chciał widzieć, wiele osób wątpliwej proweniencji kręci się w jego otoczeniu, wiele takich osób jest akceptowanych, ale autora nie udało się przekonać mnie do tezy, że JK jest głównym macherem. Co więcej, nie jestem przekonany, że wszyscy inni nie mają innych ale podobnych powiązań. Smutne to.