Trochę małe te zdjęcia. Czasem by się chciało powiększyć i przeczytać napis na pomniku, a się nie da.

Wysłany przez: @hebius

Trochę małe te zdjęcia. Czasem by się chciało powiększyć i przeczytać napis na pomniku, a się nie da.

Sorka to taki kompromis pomiędzy komfortem oglądania a zabezpieczeniem przed kradzieżą. Niestety nawet uznane portale informacyjne potrafią ukraść zdjęcia/grafiki prywatnych osób, bo wiedzą, że nie jesteś w stanie wytoczyć przeciwko nim wystarczająco ciężkich dział. A takie parametry zdjęć nie są atrakcyjne dla "złodziei" bo nic z nich się nie da zrobić.

Ale jeśli któryś z napisów szczególnie Cię interesuje, napisz, to przygotuję wycinki zdjęć i tutaj wrzucę.

@pawelk

Tablica na pierwszym. 

Zdjęcie numer trzy - napisy wyglądają na metalowe. Jestem ciekawy, czy tak samo jak na Starych Powązkach i na Cmentarzu Rakowickim grasują złomiarze i kradną litery.

Pomnik w formie bramy - zdjęcie numer 6.

Przy reszcie zdjęć wystarczyły opisy.

A! I jeszcze na dwóch pomnikach (grób Włodzimierza Reczka oraz Reymanowie/grób Markiewiczów) zauważyłem nalepione (?) podłużne tabliczki. To też mnie zaciekawiło.

To wgląda tak:

Zdjęcie 3 - aktorzy i pracownicy krakowskiego teatru Rozmaitości, którzy zginęli w wypadku autokaru na Zakopiance 14 grudnia 1966 roku.

Zdjęcie 6

Reymanowie - na wszystkich grobach, gdzie pochowani są piłkarze Wisły i Cracovii znajdują się tabliczki o tym informujące. Oczywiście wycieczki są sprofilowane pod moje preferencje, nie inwentaryzuję wszystkich grobów, więc nie odwiedzałem wszystkich grobów piłkarzy ale dwa tygodnie temu przechodziliśmy również obok grobu piłkarza, który grał w obu klubach i na grobie były tabliczki obu.

Reczek - chyba podobna naklejka ale niestety jest nieczytelna.

Dziękuję. 

Wysłany przez: @pawelk

nie udało mi się tym razem znaleźć grobu rodzinnego.

Rozumiem, że nie wiesz gdzie jest ten grób? W spisach cmentarnych go nie ma?

Wysłany przez: @aldona

Rozumiem, że nie wiesz gdzie jest ten grób? W spisach cmentarnych go nie ma?

Teraz już wiem. Pomyliłem groby ze względu na zbieżność imion. Nazwisko jest tak nietypowe, że nie przyłożyłem się do weryfikacji dat a okazuje się, że imiona się powtarzały.

To jest grób pani, która miała wspólnego pradziadka z moim dziadkiem 🙂

O cmentarzach ewangelickich na warszawskiej Woli, napisał Paweł na PORTALU.

@PawelK

Dzięki za lekcję pamięci. 

Wolskie cmentarze to szczególne miejsce i dla mnie. Pierwszy raz tutaj byłam zimą wiele, wiele lat temu z opowiadaczem historii o walkach i obronie cmentarzy. Potem już sama i zawsze nachodził mnie wyjątkowy smutek okropności wojny. 

Wysłany przez: @kustosz

O cmentarzach ewangelickich na warszawskiej Woli, napisał Paweł na PORTALU.

Dzięki. Staramy się bywać co jakiś czas na cmentarzach. Z kompleksu wolskich pozostał nam do odwiedzenia jeszcze cmentarz żydowski.

Bardzo ciekawy wpis, Pawle.

Nigdy nie byłam na tych cmentarzach. Nie wiedziałam, że tyle osobistości jest tam pochowanych.

I przypomniałeś mi Wandę Żółkiewską. Mam w mojej biblioteczce cztery książki jej autorstwa: wspomniane już przez Ciebie "Ślady rysich pazurów", ale też "Czarodzieja", "Kwiaty dla profesora" oraz "Tadka z Batignolles". 

Wysłany przez: @yvonne

I przypomniałeś mi Wandę Żółkiewską.

A wiesz, że ta autorka też mi gdzieś umknęła a jak się przygotowywałem do zwiedzania to odkryłem, że była taka.

Na Portalu napisałem trochę informacji o cmentarzach olęderskich na Powiślu Kampinoskim.

Skąd u ciebie ta pasja zwiedzania starych cmentarzy? Czy ma to związek z historią tych miejsc czy też traktowania płyt nagrobnych jako swego rodzaju dzieł sztuki i próby ich skatalogowania, i zachowania dla potomnych?,

Jest to bardzo ciekawe co opisujesz i pokazujesz na zdjęciach, lecz nie ukrywam, iż temat cmentarzy to raczej kojarzy się ze smutkiem. 

Wysłany przez: @piter

Skąd u ciebie ta pasja zwiedzania starych cmentarzy? Czy ma to związek z historią tych miejsc czy też traktowania płyt nagrobnych jako swego rodzaju dzieł sztuki i próby ich skatalogowania, i zachowania dla potomnych?,

To zależy o co pytasz. Cmentarze w Puszczy to element zwiedzania Puszczy Kampinoskiej ale... cmentarze same w sobie są ciekawe, pokazują historię miejsca, której już często nie znajdziesz poza obrębem nekropolii. Na Powiślu Kampinoskim można znaleźć jeszcze kilka domów i budynków świątyń olęderskich, podobnie jak w Bieszczadach kirkuty i synagogi czy cmentarze i cerkwie ale w większości przypadków ludzi już nie ma. W przypadku tych opuszczonych cmentarzy dochodzi jeszcze aspekt poszukiwań, który sam w sobie jest pasjonujący. W Puszczy Kampinoskiej wcześniej wyszukiwałem zlikwidowane wioski. Oczywiście największe wrażenie robią opuszczone domy ale tych, jeśli idziesz drogą, nie trzeba szukać, natomiast fajne jest wyszukiwanie miejsc, w których kiedyś stały domy - drzewa bzu, krzaki róż, resztki płotów, trochę jak zabawy w Indian, którzy w książkach z dzieciństwa potrafili znajdować tropy, tam gdzie inni przechodzili nic nie zauważając.

Nie kataloguję płyt i inskrypcji, nie znam się na tym zupełnie i chyba nie chcę się doktoryzować aczkolwiek kilka ciekawych historii, przy okazji, można poznać a i niektóre są prawdziwymi dziełami sztuki.

Ale jeśli gdzieś będą ciekawe kamieniczki (jak ta, w której nocował Napoleon w Pułtusku) czy budynki administracji publicznej (ostatnio zwiedzaliśmy MSZ a chwilę wcześniej parlament Japonii) to też nie pogardzę 🙂

@pawelk

Czyli połączenie zdrowego trybu życia z odkrywaniem zapomnianych historii miejsc. 

Wysłany przez: @piter

Czyli połączenie zdrowego trybu życia z odkrywaniem zapomnianych historii miejsc. 

Dobrze to ująłeś.

Ja bardzo lubię stare cmentarze. Znajduję tam wyjątkowy spokój, ciszę, nostalgię.....A smutek, który mi towarzyszy jest w zasadzie przejściowy. Utwierdza mnie tylko w tym, że życie jest strasznie kruche. No i ma się je tylko jedno. Jak nic innego.