Z cmentarza żydowskiego idziemy do parku Vraca.

Część aszkenazyjska cmentarza w Sarajewie przypomina trochę kirkut w Lesku z początku w lat 80. Też był wtedy taki zarośnięty (a nawet bardziej) z nagrobkami wystającymi miejscami z trawy i krzewów.

Wysłany przez: @hebius

Część aszkenazyjska cmentarza w Sarajewie przypomina trochę kirkut w Lesku z początku w lat 80. Też był wtedy taki zarośnięty (a nawet bardziej) z nagrobkami wystającymi miejscami z trawy i krzewów.

Różnica jest taka, że cmentarze w Polsce to głównie macewy. Starsze nagrobki to głazy z inskrypcjami a nieliczne (np. ten w Warszawie) to oprócz macew inne nagrobki, w tym najnowsze "klasyczne" czyli płyta i tablica z inskrypcją.

W 1984 roku w Sarajewie zorganizowano igrzyska olimpijskie, 10 lat później toczyła się tam wojna. Jak wyglądają obiekty olimpijskie można zobaczyć tutaj.

Spacer po pozostałościach budynków wojskowych w Sarajewie. Zapraszam.

Jedno z najważniejszych miejsc współczesnej historii Sarajewa - Tunel Nadziei.

Budynek Ratusza w Sarajewie to specjalne miejsce, warte opisania.

Pierwsza część spaceru po Sarajewie.

Czy tylko część zachodnia jest taka lekko zaniedbana, niedoinwestowana? 

Wysłany przez: @hebius

Czy tylko część zachodnia jest taka lekko zaniedbana, niedoinwestowana? 

Generalnie całe Sarajewo jest "niedoinwestowane". Jest trochę nowoczesnych biurowców, apartamentowców i centrów handlowych ale to nawet nie kropla tylko kropelka.

Jakoś mnie to Sarajewo nie przekonuje. Nic nie wzbudziło uczucia "o, chciałabym to sama zobaczyć".

Wojna w byłej Jugosławii to jedna z pierwszych wojen, które świadomie pamiętam. I jednocześnie konflikt, który w pewien sposób odarł mnie ze złudzeń i poczucia... bezpieczeństwa? pewności? wiary w cywilizację? To właśnie ten rozgrywający się tak blisko (a nie za górami, za morzami) dramat, tragedia, której pozwolono trwać tak długo i przybrać tak przerażający kształt - to wszystko przekonało mnie, jak kruche są nasze wyobrażenia o tym, że żyjemy w świecie pokoju i prawa.

Wysłany przez: @maruta

Wojna w byłej Jugosławii to jedna z pierwszych wojen, które świadomie pamiętam. I jednocześnie konflikt, który w pewien sposób odarł mnie ze złudzeń i poczucia... bezpieczeństwa? pewności? wiary w cywilizację? To właśnie ten rozgrywający się tak blisko (a nie za górami, za morzami) dramat, tragedia, której pozwolono trwać tak długo i przybrać tak przerażający kształt - to wszystko przekonało mnie, jak kruche są nasze wyobrażenia o tym, że żyjemy w świecie pokoju i prawa.

A gdy zaczyna się w to wszystko wnikać i dowiadujesz się, że mieszkańcy Sarajewa byli zabijani również przez bośniackich snajperów, że są teorie, że rząd BiH podtrzymywał stan oblężenia bo miał w tym interes polityczny, że Srebrenica była pod nadzorem ONZ i uchodźcy tam ciągnęli, bo miało być bezpiecznie, a jak Serbowie zaatakowali t Holendrzy pod flagami ONZ nic nie zrobili żeby ich obronić to wychodzi, że nikt nie zadba o Ciebie, jeśli sama o siebie nie zadbasz.

A teraz Sarajewoz innej, tej tragicznej strony.

Ciekawe, z czego są te współczesne muzułmańskie nagrobki. Z jakiegoś rodzaju betonu? Wypukłe napisy na stelach wskazywałyby bardziej na odlewanie niż wykuwanie.

A może na piwo?

Na tym browarze dobrze widać, jak miasto mogłoby wyglądać, gdyby miało więcej kasy. 

Podróż z widokami na Neretwę czyli jedziemy do Mostaru.

@pawelk dawaj przebitki na tych Komandosów! Już się zajarałem jak tamten lont 🙂

Dworzec autobusowy w Sarajewie nie wyglądał gorzej, niż Zachodni w Warszawie gdy ostatni raz (rok przed pandemią?) z niego korzystałem 😀

Niestety takich widoków jak nad Neretwą u siebie nie mamy.