Nie wiem co ten Chat kombinuje, ale ponieważ podobno się uczy sprawdziłam ponowie co ma do powiedzenia o Chmielewskiej. I co zaskakujące stworzył nowe bzdury, nie powielając poprzednich 🙂
Joanna Chmielewska to jedna z najbardziej znanych i cenionych polskich pisarek, autorka powieści kryminalnych i sensacyjnych. Urodziła się w 1932 roku w Warszawie jako Joanna Siedlecka, a zmarła w 2013 roku w Skolimowie. Była absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, jednak nigdy nie pracowała w zawodzie, poświęcając się pisarstwu.
Chmielewska zadebiutowała w 1964 roku powieścią kryminalną pt. "Cierpienia małego Ursynka". Następnie napisała kilka kolejnych powieści kryminalnych, które spotkały się z uznaniem czytelników i krytyki. Jednak prawdziwą popularność przyniosła jej seria powieści o profesor Sławomirze Mrożku, psychologu kryminalnym, który rozwiązuje skomplikowane zagadki kryminalne. Pierwsza powieść z tej serii, "Wszystko czerwone", ukazała się w 1974 roku i od tego czasu Chmielewska napisała jeszcze 17 innych książek z udziałem tego bohatera. Powieści te cieszą się ogromną popularnością w Polsce i zostały przetłumaczone na wiele języków.
Charakterystyczną cechą twórczości Chmielewskiej jest nie tylko intrygujący wątek kryminalny, ale także humor, który często towarzyszy opowieściom. Autorka zazwyczaj umieszcza w swoich książkach wiele aluzji i żartów, co sprawia, że czytelnicy chętnie sięgają po kolejne tomy. Chmielewska była też znaną autorką scenariuszy filmowych i telewizyjnych, w tym m.in. do popularnego serialu "Czterdziestolatek".
Pomimo swojego sukcesu i popularności, Joanna Chmielewska była osobą skromną i unikała mediów. W wywiadach zazwyczaj mówiła niewiele o sobie, skupiając się na swojej twórczości. Wiele osób podziwiało ją za jej umiejętność pisania trzymających w napięciu powieści kryminalnych, które jednocześnie są lekkie i humorystyczne.
Twórczość Joanny Chmielewskiej zyskała uznanie nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Jej powieści przetłumaczono na wiele języków, w tym m.in. na angielski, niemiecki, rosyjski, węgierski i czeski. W Polsce wielu pisarzy kryminalnych uważa Chmielewską za mistrzynię gatunku, a jej książki są obowiązkową lekturą dla fanów kry
Podobno to ma się uczyć. Niestety kolejne wersje są coraz głupsze... Już nie będę wklejać co tam wygenerowano, ale zdecydowanie się nie poprawia 🙂
Uczy się jak nas robić w konia. Nawet nie zauważymy kiedy wylądujemy w tych kadziach z Matrixa jako ogniwa czegoś tam 😀
Ale ty cały czas prowadziłaś z AI jedną rozmowę? Nie kasowałaś tego czata?
Wprowadzone przez użytkownika informacje pozwalają mi lepiej zrozumieć kontekst rozmowy i dostarczyć bardziej odpowiednich odpowiedzi.
Każdy czat jest traktowany jako oddzielna interakcja, a moja wiedza i pamięć nie przechodzą między nimi. Zatem w nowym czacie zaczynam od początku i uczę się na nowo.
Nie wiem co ten Chat kombinuje, ale ponieważ podobno się uczy sprawdziłam ponowie co ma do powiedzenia o Chmielewskiej. I co zaskakujące stworzył nowe bzdury, nie powielając poprzednich 🙂
Joanna Chmielewska to jedna z najbardziej znanych i cenionych polskich pisarek, autorka powieści kryminalnych i sensacyjnych. Urodziła się w 1932 roku w Warszawie jako Joanna Siedlecka, a zmarła w 2013 roku w Skolimowie. Była absolwentką Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, jednak nigdy nie pracowała w zawodzie, poświęcając się pisarstwu.
Chmielewska zadebiutowała w 1964 roku powieścią kryminalną pt. "Cierpienia małego Ursynka". Następnie napisała kilka kolejnych powieści kryminalnych, które spotkały się z uznaniem czytelników i krytyki. Jednak prawdziwą popularność przyniosła jej seria powieści o profesor Sławomirze Mrożku, psychologu kryminalnym, który rozwiązuje skomplikowane zagadki kryminalne. Pierwsza powieść z tej serii, "Wszystko czerwone", ukazała się w 1974 roku i od tego czasu Chmielewska napisała jeszcze 17 innych książek z udziałem tego bohatera. Powieści te cieszą się ogromną popularnością w Polsce i zostały przetłumaczone na wiele języków.
Charakterystyczną cechą twórczości Chmielewskiej jest nie tylko intrygujący wątek kryminalny, ale także humor, który często towarzyszy opowieściom. Autorka zazwyczaj umieszcza w swoich książkach wiele aluzji i żartów, co sprawia, że czytelnicy chętnie sięgają po kolejne tomy. Chmielewska była też znaną autorką scenariuszy filmowych i telewizyjnych, w tym m.in. do popularnego serialu "Czterdziestolatek".
Pomimo swojego sukcesu i popularności, Joanna Chmielewska była osobą skromną i unikała mediów. W wywiadach zazwyczaj mówiła niewiele o sobie, skupiając się na swojej twórczości. Wiele osób podziwiało ją za jej umiejętność pisania trzymających w napięciu powieści kryminalnych, które jednocześnie są lekkie i humorystyczne.
Twórczość Joanny Chmielewskiej zyskała uznanie nie tylko w Polsce, ale także za granicą. Jej powieści przetłumaczono na wiele języków, w tym m.in. na angielski, niemiecki, rosyjski, węgierski i czeski. W Polsce wielu pisarzy kryminalnych uważa Chmielewską za mistrzynię gatunku, a jej książki są obowiązkową lekturą dla fanów kry
Sprawdzali Cię 😉
Ale ty cały czas prowadziłaś z AI jedną rozmowę? Nie kasowałaś tego czata?
Tak. Czasem zatrzymywałam przy jakiejś kosmicznej bzdurze i dawałam łapkę w dół. Przeleciałam tak 13 razy. Chyba za jednym razem nie podał prawie żadnych konkretów, więc mogłoby to ujść, choć te co podał były znowu bzdurne 😉 Tylko raz podał prawdziwe imię i nazwisko Chmielewskiej. Zaskakuje mnie to, bo wystarczy, że "skorzystałby" z Wikipedii.
Sprawdzali Cię
Nisko zawiesili mi poprzeczkę 🙂
Ten czat po prostu nie jest do szukania informacji. Od tego mamy wyszukiwarki internetowe. Z pomocą czata generujemy treści.
Mam do napisania tekst na blog. Sam potrafię (i chcę, bo więcej mi nie potrzeba) swój dzień opisać w trzech równoważnikach:
Radio. Komputer.
Jestem zmęczony.
I sobie z rozbawieniem już wyobrażam, jak moje czytelniczki wypisują w komentarzach, że powinienem trochę mniej siedzieć w sieci etc, podczas gdy mnie w tym "Jestem zmęczony" chodziło o zmęczenie życiem, ale nie byłem do końca pewny czyim, swoim, czy za długim babki, więc się ograniczyłem do bałamutnej podstawy. Nieistotne. W każdym razie mam ten krótki tekst, ale po zastanowieniu postanawiam powstrzymać się od publikacji, tylko wchodzę na AI i każe jej mnie wyręczyć w pisaniu wychodząc od tego, co tam na górze cytuję. I już po chwili dostaję taki tekst:
Kiedy technologia nas przytłacza - odczuwam zmęczenie
Radio i komputer - to dwa urządzenia, które od wielu lat są nieodłącznym elementem naszego życia. Dzięki nim mamy dostęp do informacji, muzyki, filmów i wielu innych treści, które umilają nam życie. Jednak czasami, gdy korzystamy z tych urządzeń przez dłuższy czas, możemy poczuć się przytłoczeni i zmęczeni.
Ostatnio zdarza mi się częściej odczuwać tę niemiłą dolegliwość. Pracuję wiele godzin przed komputerem, a kiedy wracam do domu, włączam radio, aby posłuchać muzyki. Często jednak, zamiast wyciszenia i relaksu, czuję się jeszcze bardziej znużony. Wydaje mi się, że to zbyt duża dawka informacji, którą muszę przetrawić, a której jestem w stanie się na razie przyjąć.
Mam wrażenie, że jestem uzależniony od tych urządzeń, nie umiem z nich zrezygnować, a jednocześnie ich używanie w coraz większym stopniu wpływa na moje samopoczucie. Czuję, że potrzebuję przerwy, czasu dla siebie, w którym będę mógł oderwać się od technologii i zająć się czymś zupełnie innym, co pozwoli mi zregenerować siły.
Dlatego postanowiłem zrobić sobie przerwę od radia i komputera na kilka dni. Wiem, że to nie będzie łatwe, ale mam nadzieję, że dzięki temu będę mógł odpocząć i nabrać nowej energii do pracy. Może to być dobra okazja, aby skupić się na innych aktywnościach, na przykład na spacerze, czytaniu książek lub spędzeniu czasu z bliskimi.
Technologia z pewnością ułatwia nam życie i oferuje wiele korzyści, ale musimy pamiętać, że jej nadmiar może być szkodliwy dla naszego zdrowia psychicznego i fizycznego. Dlatego warto od czasu do czasu zrobić sobie przerwę od urządzeń elektronicznych, aby cieszyć się życiem poza nimi i odzyskać równowagę.
😀
Sam w życiu bym czegoś takiego nie napisał. Ale są blogi, do których ten tekst pasowałby idealnie.
Ale ty cały czas prowadziłaś z AI jedną rozmowę? Nie kasowałaś tego czata?
Tak. Czasem zatrzymywałam przy jakiejś kosmicznej bzdurze i dawałam łapkę w dół. Przeleciałam tak 13 razy. Chyba za jednym razem nie podał prawie żadnych konkretów, więc mogłoby to ujść, choć te co podał były znowu bzdurne 😉 Tylko raz podał prawdziwe imię i nazwisko Chmielewskiej. Zaskakuje mnie to, bo wystarczy, że "skorzystałby" z Wikipedii.
Sprawdzali Cię
Nisko zawiesili mi poprzeczkę 🙂
Celowali w średnią internetową, ale źle trafili 🙂
Dopiero trafiłam na ten wątek. Wytłumaczy mi ktoś po co w ogóle powstał ten Chat? Do pisania wypracowań za dzieciaki? Przemówień? Treści na strony internetowe? Jeśli tak to niedługo, jak AI się podszkoli być może nie będzie wiadomo czy tekst na danej stronie napisała rzeczywiście dana osoba czy to AI.
W domu obiad smakuje najlepiej i jest najtańszy.
Zbigniew Nienacki "Raz w roku w Skiroławkach"
ChatGPT został stworzony w celu umożliwienia ludziom łatwego i szybkiego dostępu do wysokiej jakości informacji na różne tematy. Dzięki temu, że jest to sztuczna inteligencja, która została wytrenowana na ogromnej ilości danych, jest w stanie udzielać szybkich i precyzyjnych odpowiedzi na różne pytania. ChatGPT jest również w stanie rozmawiać z wieloma osobami jednocześnie, co umożliwia prowadzenie dyskusji na różne tematy i wymianę wiedzy między użytkownikami. W ten sposób ChatGPT przyczynia się do popularyzacji wiedzy i zwiększenia dostępności do informacji dla każdego.
😀
Tak twierdzi sam ChatGPT.
ChatGPT został stworzony w celu umożliwienia ludziom łatwego i szybkiego dostępu do wysokiej jakości informacji na różne tematy. Dzięki temu, że jest to sztuczna inteligencja, która została wytrenowana na ogromnej ilości danych, jest w stanie udzielać szybkich i precyzyjnych odpowiedzi na różne pytania. ChatGPT jest również w stanie rozmawiać z wieloma osobami jednocześnie, co umożliwia prowadzenie dyskusji na różne tematy i wymianę wiedzy między użytkownikami. W ten sposób ChatGPT przyczynia się do popularyzacji wiedzy i zwiększenia dostępności do informacji dla każdego.
...no i ta odpowiedź ostatecznie dowodzi, że ChatGTP jest głupi 😆
Andrzej Lutczyn cztery lata temu taki rysunek wrzucał na FB:
Patrzyłam sobie na angielskie memy ad ChatGTP i mam wrażenie, ze tam dużo poważniej patrzą na jego możliwości. Ale jeden znalazłam, który mnie satysfakcjonował 🙂
Patrzyłam sobie na angielskie memy ad ChatGTP i mam wrażenie, ze tam dużo poważniej patrzą na jego możliwości.
Właściwie nie wiemy, jak chat funkcjonuje z angielskim. Można zrobić eksperyment i zapytać o dwa hasła (angielskie i polskie) po angielsku i polsku. A potem porównać. Na przykład Agatha Christie i Joanna Chmielewska. albo Verne i Nienacki...
Podejrzewam, że do nas mogą docierać tylko niektóre głosy, te, które są głośniejsze w debacie publicznej. W USA ChatGTP to tylko jedno z wielu zjawisk związanych za sztuczną inteligencją, z jakimi obecnie się stykają. Jest na przykład DALL-E do generowania super realistycznych zdjęć oraz graficzny MidJourney, który już odegrał dużą rolę w dyskusji o AI, ponieważ opowieść graficzna wygenerowana z jego pomocą stała się przyczyną debaty o prawach autorskich.
https://spidersweb.pl/2023/03/sztuczna-inteligencja-prawo-autorskie.html
Główny problem polega na tym, że każda AI "kradnie" dane, do których może mieć dostęp, a następnie na ich podstawie generuje nowe treści (w łagodniejszej wersji - uczy się je generować). Innymi słowy jak dostanie polecenie namalowania obrazu w stylu Rubensa to nie zrobi tego na podstawie informacji o technice i stylu malarza, tylko przejrzy jego obrazy i wytworzy coś na ich podobieństwo. Nie jest to fałszerstwo, kopiowanie ani plagiat w obecnym znaczeniu, ale nie ma co udawać, że AI nie korzysta z cudzej pracy, często objętej prawami autorskimi.
https://spidersweb.pl/2023/01/trenowanie-sztucznej-inteligencji-prawa-autorskie.html
...co z kolei prowadzi do pytania, jaką rolę odgrywa w tym czynnik ludzki i jaki udział musi mieć człowiek, by uzyskać prawa autorskie (nie majątkowe) do treści stworzonych przez/z pomocą AI 😉
Innymi słowy jak dostanie polecenie namalowania obrazu w stylu Rubensa to nie zrobi tego na podstawie informacji o technice i stylu malarza, tylko przejrzy jego obrazy i wytworzy coś na ich podobieństwo.
Bo to jest różnica - "w stylu Rubensa" czy "jak Rubens". To ten Han van Meegeren malował jak Vermeer a nie w stylu Vermeera i dlatego jego obraz można było sprzedać jako Vermeer.
Twtter is a day by day war
Owszem, ale przy AI odpada czynnik ludzki, stąd dyskusje. Przyjmujemy, że nawet kopiując czy naśladując, człowiek tworzy, bo daje coś od siebie, choćby koncepcję, jak połączyć elementy. Sztuczna inteligencja tego nie robi. W jednym z podlinkowanych artykułów jest zdanie:
To, co wygenerowała SI to nie jest jej abstrakcyjny wymysł, a kolaż danych, które uważa ona za idealnie pokrywające się z wysłanym przez nas żądaniem.
I tu leży sedno problemu: w jakim momencie "żądanie" stanie się tworzeniem? Na ile musi być konkretne, na ile oryginalne?
Swoją drogą, ciekawe, co by wyszło, gdyby w MidJourney stworzyć wehikuł posługując się opisami z powieści? 😉
@maruta ależ jest czynnik ludzki. W tym co zacytowałaś pojawia się słowo "uważa". AI nic nie uważa, uważa to co uważał twórca algorytmu. Jeden może uważać tak a drugi inaczej...
Twtter is a day by day war
Tylko to jest kolejny poziom, kiedy twórca algorytmu nie jest twórcą dzieła, które powstaje przy użyciu tego algorytmu... Czyli mamy już trzy podmioty potencjalnie mające udział w procesie:
A) autora/ów oryginalnych (źródłowych) obiektów
B) autora algorytmu
C) osobę posługującą się narzędziem wykorzystującym A poprzez zastosowanie B
Na ten moment jedyne, co wiemy, to to, że upowszechnienie korzystania z AI musi doprowadzić do przebudowania zasad prawa autorskiego. Pytanie, czy ktoś się za to weźmie w najbliższym czasie, czy niejako po fakcie, kiedy większość przypadków uregulują precedensy...
Na ten moment jedyne, co wiemy, to to, że upowszechnienie korzystania z AI musi doprowadzić do przebudowania zasad prawa autorskiego. Pytanie, czy ktoś się za to weźmie w najbliższym czasie, czy niejako po fakcie, kiedy większość przypadków uregulują precedensy...
Obawiam się, że będzie jak zwykle, czyli prawo autorskie będzie wprowadzane siłą w oparciu o lobbing niektórych grup twórców. Tak się teraz dzieje z Internetem.
Twtter is a day by day war
A w której dziedzinie prawo nadąża za zmianami w życiu, czy je wyprzedza?
A ja się zawzięłam i uczę ChatGTP o Chmielewskiej 🙂 Jak na razie uznaje swoje błędy. Jako ciekawostkę podam, ze najwyraźniej identyfikuje się jako kobieta 🙂
Ostatni Post: Andrea Camilleri Najnowszy użytkownik:: guzzi Ostatnie posty Posty nieprzeczytane
