Od wielu lat Lizbona to popularna weekendowa „destynacja” Polaków. Składa się na to kilka powodów: niezbyt drogie połączenia lotnicze, dobra baza noclegowa, korzystne ceny, nawet fakt, że na lotnisko można dojechać metrem. Do tego dochodzą liczne i różnorodne atrakcje. W … Czytaj dalej Do Belem pospieszajcie…
Poczucie humoru nie jest cechą charakterystyczną tylko i wyłącznie dla człowieka współczesnego. Kawały i anegdoty towarzyszą nam od baaardzo dawna. Opowiadali je starożytni Egipcjanie, Sumeryjczycy i Grecy. W 2008 r. naukowcy z Uniwersytetu Wolverhampton na zlecenie brytyjskiego kanału telewizyjnego „Dave”[1] … Czytaj dalej „Śmiechu mi trzeba na te dziwne czasy…” – o dowcipie politycznym w PRL słów parę
Kolejne miejsce, które odwiedziliśmy kiedyś ale warte jest pokazania. Tym razem jedziemy (lecimy) do Jordanii. To nie była ta Jordania, która jest teraz otwarta dla Europejczyków dzięki tanim liniom (ok, ta do lutego), tylko trochę inna, taka gdzie nadal biały … Czytaj dalej Jordania zawsze warta zobaczenia
Onegdaj na spacerze w okolicach Wartenburga spotkałem Wielkiego Mistrza Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie, Paula Bellitzer von Russdorff. Funkcję tę sprawował w latach 1422 – 1441. Były to już czasy malejącej potęgi Zakonu. Na lata 1422 … Czytaj dalej Niezwykłe spotkanie
Miasto Łódź. Z najbardziej zaniedbanej części Bałut i Śródmieścia wydzielono teren, który następnie ogrodzono drutem kolczastym. Zaczęto wysiedlać mieszkających tam Polaków i Niemców a na ich miejsce wprowadzono Żydów z okolic. Do domów tych, którzy nie chcieli podporządkować się rozkazom … Czytaj dalej Za drutami czyli o Litzmannstadt Getto w rocznicę odizolowania od świata
Kambodża. Gdy powiedzieliśmy rodzicom, że jedziemy do Kambodży, mama się złapała za głowę. Pierwsze skojarzenia – reżim Czerwonych Khmerów, masowe mordy, Pol Pot. Po powrocie – strasznie biedny kraj, potężne rozwarstwienie społeczne ale mnóstwo serdecznych ludzi, mimo niesamowitej tragedii, która … Czytaj dalej Kambodża – do zobaczenia
Są w dziejach polskiej kinematografii swego rodzaju białe plamy, które zbywa się krótką wzmianką, przeskakując nad nimi od jednego znaczącego zjawiska do drugiego. Niespełnione nadzieje, zmarnowane szanse, niewybrane – lub odgórnie zablokowane – drogi… Takim właśnie skrawkiem na kartach filmowej … Czytaj dalej „Zagubione uczucia” – między socrealizmem a polską szkołą filmową
Dzisiaj zabiorę Was na warszawskie cmentarze ewangelickie na Woli. Zaczynamy od Cmentarza ewangelicko-augsburskiego przy ulicy Młynarskiej. Szczerze mówiąc jestem nieco zdziwiony. Moje dotychczasowe doświadczenia z ewangelikami powodowały, że sądziłem, że cmentarz będzie zadbany. Nic bardziej mylnego, to chyba najbardziej zaniedbany … Czytaj dalej Cmentarze ewangelickie na Woli