Zamość nie ma nekropolii na miarę Powązek, Cmentarza Łyczakowskiego czy choćby Rakowickiego. Nie znajdziemy tu grobów wybitnych artystów, zbrodniarzy ani polityków. Krypty Zamoyskich znajdują się pod katedrą, a najsłynniejsi zamościanie z urodzenia, czyli Róża Luksemburg i Marek Grechuta, spoczywają w … Czytaj dalej Zamość mniej oczywisty cz. II czyli szlakiem nekropolii
Cmentarze olęderskie Puszczy Kampinoskiej (i okolic) Słowo się rzekło… Obejrzałem 99% cmentarzy olęderskich/ewangelickich w Puszczy Kampinoskiej i bezpośredniej okolicy Puszczy. [nie piszę o Powiślu bo wyjeżdżając z „zasięgu” Puszczy jest tych cmentarzy jeszcze kilka (naście?) ale tam się nie wybraliśmy … Czytaj dalej Cmentarze olęderskie w Puszczy Kampinoskiej i okolicach
Turyści, którzy przyjeżdżają do Zamościa, często są rozczarowani rozmiarami „atrakcyjnej” części „perły Renesansu”. Rzeczywiście najważniejsze zabytki znajdują się na niewielkim terenie, który można przemierzyć swobodnym krokiem w góra dwie godziny, wliczając w to zwiedzanie kościołów i wejście na dzwonnicę katedry. … Czytaj dalej Zamość mniej oczywisty cz. I czyli spacer dookoła miasta
Nazwę „Szczebrzeszyn” zna każde polskie dziecko, uczone, że w kiedy nie pada to na ulicach jest sucho, król Karol kupował (chyba) żonie krzykliwą biżuterię, a „W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie”, z czego owa miejscowość słynie… tyle że nie do … Czytaj dalej Nie tylko chrząszcz, czyli z czego powinien słynąć Szczebrzeszyn
Zainspirowany tym co napisał Mysikrólik o swoim spływie z Warszawy w kierunku morza oraz ponaglany przez Aldonę również postanowiłem podzielić się relacją z naszego spływu rzeką Piaśnicą. Choć skala obu przedsięwzięć jest nieporównywalna jeśli chodzi o długość trasy i czas trwania. … Czytaj dalej Majówka z Piaśnicą
Rozdział IV : Drwęca – Bałtyk Rankiem zebraliśmy nasz cały sprzęt, który po dwóch deszczowych dniach postanowiliśmy dosuszyć pod wiatką na postoju. Naprawdę trudno uwierzyć, że wszystko to mieściło się wraz z nami w – bądź co bądź – niewielkim … Czytaj dalej Ku morzu – część trzecia i ostatnia
Rozdział III : Płock – Drwęca Niektórzy powiedzieliby, że opatrzność nad nami czuwała, a ja powiem, że szczęśliwy przypadek, że tak właśnie rozplanowaliśmy trasę. Po dwóch dniach wiosłowania po 8 godzin, przyszedł kryzys. Zarówno fizycznie, mimo ketonalu, jak i psychicznie, … Czytaj dalej Ku morzu – część druga
Prolog Pod koniec lipca ubiegłego roku, gdy oglądałem z rodziną występy młodzieży bułgarskiej w moim ukochanym Sozopolu, nagle zadzwonił telefon. Od razu wiedziałem, że sprawa nie jest błaha, bo dzwonił Pitt. A gdy Pitt dzwoni, to wiedzcie, że coś się … Czytaj dalej Ku morzu – część pierwsza